Even uitzwaaien: Michael Wijlhuizen

Bedankt Michael! Vandaag nemen we afscheid van deze goedlachse, out-of-the-box denkende en betrokken adviseur. Maar bovenal fijne collega. Na twee keer bij Bijl PR gesolliciteerd te hebben, gaat Michael toch terug de barricaden op. Maar eerst de traditionele afscheidsblog. 

Bij afscheid hoort een uitzwaaimoment. In de korte tijd bij Bijl PR ben ik uitgegroeid tot dé zwaaier van het kantoor. Mijn eerste zwaai was eigenlijk niet eens zo heel lang geleden. Het was op 10 maart tijdens het jaarlijkse teamuitje. We gingen met alle Bijlers een weekend naar Londen. Op bijna alle foto’s ben ik zwaaiend te zien. Soms heel duidelijk enthousiast, soms subtiel met een handje naast me terwijl ik de andere kant op kijk. Naast dat het me wel grappig leek om alle Instagram foto’s van collega’s op te vrolijken met een zwaai, was dit onderdeel van een groter plan.

Sociaal experiment

De oorsprong van het plan was een paar maanden eerder tijdens een ander teamactiviteit, namelijk het kerstdiner met partner. Ik was daar in gesprek met de partner van één van mijn collega’s en het ging over mijn achtergrond in de sociale psychologie en hoe dat met communicatie te maken heeft. Sociale psychologie gaat onder andere over het beïnvloeden van het gedrag van een groep en dat is vaak ook het doel van communicatie.

Ik vind het leuk om te kijken of de theorie ook in de praktijk werkt. Zo vertelde ik tijdens het kerstdiner dat ik tijdens mijn studententijd regelmatig met een groep vrienden op vakantie ging. En dat ik dan mijzelf het doel stelde om een het gedrag van de groep te beïnvloeden. Het kon zijn dat de uitspraak van een woord veranderde, een uitdrukking introduceerde of een handeling aan het groepsgedrag probeerde toe te voegen. Simpel door het continu te blijven herhalen. Die avond werd ook het teamweekend aangekondigd, dus een nieuwe uitdaging was geboren: Ik ga tijdens het teamuitje ook proberen om het groepsgedrag te veranderen. Ik wist toen alleen nog niet wat.

Running gag

Ik had er na het kerstdiner eigenlijk niet zoveel over nagedacht tot we die vroege ochtend in maart verzamelden we op Rotterdam Centraal om met de trein naar Londen te gaan voor het jaarlijkse teamuitje. Ook onze vaste videomaker Danny was mee en hij begon uiteraard met filmen. Ik kon het niet laten om even een keertje te zwaaien terwijl hij de groep aan het filmen was. Opeens moest ik terugdenken aan het kerstdiner en het plan om iets te introduceren. Wat begon met een spontane zwaai, werd een running gag tijdens het hele weekend in Londen. Het duurde niet lang voordat andere collega’s het oppakten en ook begonnen te zwaaien. En nog steeds spontaan gaan zwaaien als ze me zien.

Dubbel gevoel

Dit verhaal is illustratief voor mijn tijd bij Bijl. Ik heb mogen werken met een hele toffe groep collega’s. Naast het plan om te gaan zwaaien, heb ik mooie plannen gemaakt en uitgevoerd voor uiteenlopende opdrachtgevers. En net als zwaaien het leven wat mooier maakt, maakte het werk van Bijl de wereld ook een stukje mooier. Maar na een jaar dus al weer afscheid nemen van Bijl. Met een dubbel gevoel. Ik zal de fijne collega’s gaan missen, maar ik ga mijn hart weer achterna om de sociale verandering in gang te zetten.

Bedankt voor alles en we zwaaien!

p.s. 25 augustus is nationale zwaaidag. Zwaai dan even naar je buurman, of naar die oudere vrouw op de route naar je werk onder de noemer “Zwaaien voor een glimlach”